şaqraq — 1. sif. Şən, nəşəli, sevincgətirən, fərəhgətirən, ürəkaçan. Gözəldir baharın ilıq nəfəsi; Gözəldir bülbülün şaqraq nəğməsi. A. Ş.. Şəhər tərəfdən qopan şən və şaqraq səslər şüalar kimi aləmə yayıldı. M. C.. Uşaqlar içində bir qız da vardı;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
civilti — is. Quş balalarının və bəzi xırda həşəratların çıxardığı nazik səs. Quşlar ol dadlı civiltilə oxur; Aç gözün uyqudan, ey tifli qəyur. A. S.. <Sərçələrin> anaları uçub yuvanın ağzına qondu. Balaları sarı ağızlarını açıb civiltini bərkitdilər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmavaz — sif. və zərf <fars.> Səsləri birbirinə uyğun; həmahəng. Həmavaz olmaq – səs səsə vermək. Gah eyləyibən sürudlər saz; Bülbüllərə oldular həmavaz. F.. Azər uyurkən, şaqraq; Bir səda sazla həmavaz olaraq; Onu qaldırdı yataqdan erkən. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsər — is. 1. Hər hansı bir kəsici alət. Atam hazırlanır əlində kəsər; Toyuq banlayanda başı kəsilər. S. V.. // Soyuq silah. Yoxdur onun əllərində; Heç bir kəsər, heç bir silah. M. D.. 2. Kəsmə qabiliyyəti; kəsicilik, itilik. Bıçaqda kəsər qalmayıb. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləzginka — is. bax ləzgihəngi. Həpsi birdən halqa vurdu; Coşqun məclis quruldu; Çalğı coşdu, incə, şaqraq ləzginkalar vuruldu. A. İldırım … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rübab — is. <ər.> Bir çox Şərq xalqları arasında geniş yayılmış simli musiqi aləti. Rübabın incə tellərdir, . . min aləm var təranəndə. S. V.. Sən də alıb ələ bir qızıl rübab; İncə tellərini səsləndir, ay qız. M. Müş.. // məc. şair. Şairin ilham,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti